ഈശ്വരാന്വേഷണം തുടങ്ങിയാൽ
വ്യവഹാരത്തിലുള്ള താല്പര്യം കുറഞ്ഞു വരും.
വ്യവഹാരങ്ങളിലുള്ള താല്പര്യം കുറഞ്ഞു വന്നാൽ
ലോകേഷണയും
വിത്തേഷണയും
ദാരേഷണയും
കുറഞ്ഞു പോകും…
ഇവ മൂന്നും ഇല്ലാതായാൽ പ്രപഞ്ചമില്ല…
ഇത് ഇല്ലാതാകുന്നതോടുകൂടി ലോകദൃഷ്ടിയിൽ
അവൻ നിസ്സാരനായിത്തീരും…
ലോകദൃഷ്ടിയിൽ നിസ്സാരനാകാൻ കഴിയുമ്പോഴാണ്
ഈശ്വരദൃഷ്ടി കൈവരുന്നത്…
ജഗത് പ്രകാശിച്ചാൽ ഈശ്വരൻ മറയും…
ഈശ്വരൻ പ്രകാശിച്ചാൽ ജഗത് മറയും…
ഭാരതീയ ദർശനത്തിന്റെ
ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ സങ്കൽപ്പവും ഇതാണ്…
അജ്ഞാനത്തിൽ മാത്രമേ
ജഗത് പ്രകാശിക്കൂ…
അജ്ഞാനത്തിൽ മാത്രമേ
ജഗത്തിനു പ്രാധാന്യം തോന്നൂ…
ജഗത്തിനു പ്രാധാന്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ
എന്നിൽ അജ്ഞാനം ഉണ്ട്
എനിക്ക് ഈശ്വരൻ സമ്മതനല്ല…
ജഗത് പ്രകാശിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ
ഈശ്വരൻ സർവ്വവ്യാപകമെന്ന നിലയിൽ പ്രകാശിക്കുകയില്ല തന്നെ…