Category Archives: ഭഗവദ്ഗീത

സ്വധർമ്മം ആണ് അന്തഃകരണം ശുദ്ധമാകാൻ ഉള്ള ഏറ്റവും നല്ല വഴി… അന്തഃകരണശുദ്ധി എന്നു പറഞ്ഞാൽ , ധർമ്മ വിരുദ്ധങ്ങളായ ഒന്നിൻറെയും ലാഞ്ചന വീഴരുത്… പരധർമ്മം ചെയ്താൽ അന്തഃകരണം ദുഷിക്കും – അതിനു പ്രായശ്ചിത്തവുമില്ല.സ്വധർമ്മത്തിൽ വരുന്ന പാപങ്ങൾക്കും തെറ്റുകൾക്കും പ്രായശ്ചിത്തം ഉണ്ട്. എതൊന്നിലാണോ നമുക്കു കഴിവ് സമ്പന്നമായിരിക്കുന്നത്,എതൊന്നിനുള്ള ഉപകരണമാണോ നമ്മളിൽ സുലഭമായി വന്നുചേർന്നിരിക്കുന്നത്, അതൊക്കെ അനായാസം ലഭിക്കും … Continue reading →

സര്‍വ്വാതിശായിയായ ആത്മബോധവും സമാധിയുടെ അനുഭവവും ലഭിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടും ഏഷണാത്രയങ്ങളെ എന്തിനു കൊണ്ടുപോകണം? വിഷയലോകങ്ങളെല്ലാം വിഷമാണെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുകയും വിഷവത് ത്യജിക്കുകയും ചെയ്തുവെന്ന് സങ്കല്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്തുകഴിഞ്ഞ് വിഷയത്തില്‍ എന്തിന് ഭ്രമമുണ്ടാകണം? എല്ലാ സങ്കല്‍പ്പവും ത്യജിച്ച് കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ പന്നിയെപ്പോലെ പെരുമാറുമോ എന്ന പഞ്ചദശീകാരന്‍റെ ചോദ്യം പ്രസക്തമാകുന്നത് ഇവിടെയാണ്. പഞ്ചദശീകാരന്‍ അതിനെ ‘വിട്ട് വരാഹതുല്യത്തം‘ എന്നാണ് പറയുന്നത്. ‘വിട്ട്’ എന്നു … Continue reading →

ഗീതാകാരന്‍ ഭഗവദ് ഗീതയില്‍ മഹാഭാരതയുദ്ധകാലഘട്ടത്തില് നിലനിന്നിരുന്ന സൈദ്ധാന്തികതയ്ക്ക് പുനരീക്ഷണം നല്കി അവതരിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. “ഈ ജ്ഞാനത്തെ ആദ്യമായി അവതിരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് ഞാനാണ്. സനാതന ദര്‍ശനം എന്നില്‍ നിന്ന് ഉണ്ടായതാണ്. മറ്റൊരാള്‍ക്ക് ഇതിനെക്കുറിച്ച് പറയാന്‍ പറ്റില്ല. ഈ ദര്‍ശനത്തെ ഞാന്‍ ആദ്യമായി വിവസ്വാനും വിവസ്വാന്‍ മനുവിനും മനു ഇക്ഷാകുവിനും ഇക്ഷാകു പുത്രനും പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. അങ്ങനെ പരമ്പരയാ പഠിച്ചുവന്നതാണ്. അന്നു … Continue reading →